اسکار ۲۰۱۷: ۱۸ لحظه مضحک مراسم (بخش اول)
- توسط علی کلباسی
- دسته بندی: اسکار 2017, رویداد, متفرقه, مقاله
- بدون دیدگاه
- بازدید: 672
اکثر کارشناسان اسکار امسال را قابل پیش بینی قلمداد کرده بودند، بنابراین دیدن این همه نتیجه غافلگیرکننده و خارج از قواعد مرسوم آکادمی و تصمیمات محافظهکارانه آن بسیار خوشایند بود. ضمن تشکر بابت پیچش پایانی درباره برنده بهترین فیلم و همچنین تعداد زیادی گاف در بقیه برنامه، این یکی از دیدنیترین و عجیبترین اسکارهای این چندسال بود.در ادامه ۱۸ سوتی مضحک اسکار امسال را بخوانید:
ریشه بگو مگوهای کیمل و دیمون به آن جا برمیگردد که کیمل قبلاً اعتراف کرده بود که به علت نبود وقت مجبور شده است دیمون را انتخاب کند. و بعد به آن جا کشید که کیمل در اسکار وزن دیمون را مسخره کرد و به علت این که دیمون بازی در فیلم دیوار بزرگ را بر منچستر کنار دریا ترجیح داده بود،او را احمق خواند.
دیمون با لنگ بستن برای کیمل در حالی که به عقب میرفت،تا حدی از او انتقام گرفت اما کیمل قصر در رفت.
در بخش دیگری کیمل به طور کنایی در مورد بازی دیمون در ما یک باغ وحش خریدیم صحبت کرد و گفت که در واقع دیمون هیچ استعدادی ندارد.
بعد از آن هم موقعی که دیمون برای اعلام برنده بهترین فیلمنامه اوریجینال به روی صحنه آمد،به عنوان مهمان بن افلک معرفی شد.
موسیقیهای انتخاب شده جهت معرفی جایزه دهندگان و برندگان کم عجیب و غریب نبودند.
از کجا شروع کنیم؟آلیشیا ویکاندر با آهنگ داستان اسباب بازی ۳ و وایولا دیویس با آهنگی از گلن فری به روی صحنه آمدند.دو پاتل با آهنگ “Hooked on a Feeling”(که بیشتر به درد کریس پرت میخورد) و خندهدارتر از همه،مریل استریپ و خاویر باردم با آهنگی از بتمن:برای همیشه وارد صحنه شدند.
معمولا تهیه کنندگان برآنند تا قطعه موسیقی پخش شده حداقل اندکی با فرد مورد نظر متناسب باشد.
اولین شوک مراسم بسیار زود اتفاق افتاد.به جای Stat Trek:Beyond که به شدت انتظار میرفت برنده جایزه بهترین آرایش چهره و مو باشد، این جوخه انتحار بود که این اسکار را به دست آورد.
کالین آتوود افسانه ای، برای طراحی لباس فیلم Fantastic Beasts and Where to Find Them چهارمین اسکارش را گرفت،که به طرز شگفتآوری اولین جایزه سری نه فیلمه هری پاتر بود.
شگفتی قضیه آنجا بیشتر میشود که بدانیم اکثر کارشناسان پیشبینی کرده بودند که فیلم جکی بی بروبرگرد این جایزه را تصاحب خواهد کرد ولی بدون شک کارنامه درخشان آتوود در این زمینه به او در بردن این جایزه کمک کرد.
و بله، جکی در حالی که در سه رشته نامزد شده بود دست خالی مراسم را ترک کرد که بسیار اعصابخوردکن است.
مدت کمی از اجرای آولی کراوالیو که برای اجرای آهنگ فیلم موآنا -که نامزد اسکار شده بود- روی صحنه آمده بود گذشته بود که یکی از رقصنده های عقبی با پرچمی بزرگ، ضربهای به کنار سر او وارد کرد.
البتع کراوالیو ،که فقط ۱۶ سال سن دارد، با مهارت تعادل و تمرکزش را حفظ کرد و اجرایش را ادامه داد.
جیمی کیمل به صحنه بازگشت تا از حضار بپرسد که آیا گرسنهاند. بعد آن از آنها خواست که چشمانشان را ببندند و ظرفهایی که درون آنها نعناع قرار داده شده بود از سقف سالن برای سر حال آوردن ستاره هایی که در سالن نشسته بودند پایین آمدند.
صرف نظر از این که این کار یک کپی کاری از پیتزا آوردن الن در سه سال پیش بود،اصلاً خوب نبود.آخر چه کسی وقتی گرسنه است،دلش نعناع میخواهد؟قطعاً این یک حقیقت جهانی است که پیتزا بهتر است.
با درنظر گرفتن مدعیانی چون لالا لند و Deepwater Horizon ،به شدت انتظار میرفت اسکار بهترین تدوین صدا به Hacksae Ridge برسد ولی در عوض «ظهور» تنها اسکارش را در این بخش به دست آورد که جایزه نسبتاً تسلیبخشی برای طرفداران فیلم و سورپرایزی حقیقی برای تدوین صدای نامحسوس فیلم بود.
کوین او کانل ،میکس کننده صدا،با بیست بار نامزد اسکار شدن از سال ۱۹۸۴و نبردن هیچکدام،تقریباً اسطوره این جوایز است.
با وجود این که انتظار میرفت لالالند مثل اکثر موزیکال ها این جایزه را ببرد،اوکانل این جایزه را بابت Hacksae Ridge به دست آورد.
همگان به بازی شگفتانگیز دیویس در حصارها اذعان داشتند و او نیز اسکار را برای آن کسب کرد.
کسی در اجرای درخشان او در فیلم شک ندارد اما چیزی که پیروزی او را لکهدار میکند این است که نقش او به وضوح یک نقش اصلی است که به زور وارد قسمت نقش مکمل شدهاست تا از رقابت با اما استون،برنده بهترین بازیگر زن،اجتناب کند.
دیویس این توانایی را داشت که استون را شکست دهد،بنابراین شرمآور است که پارامونت جرئت اعلام او به عنوان نقش اول را نداشت.
ادامه دارد…