اتفاقات زیادی بین تاریخ دسامبر ۱۹۹۷ و مارس ۱۹۹۸ افتاد. رسوایی کلینتون و لوینسکی فاش شد. طوفان بزرگی از یخ شمال شرق را زیر و رو کرد. سریال رودخانه داوسون پخش شد. ویکتوریا و دیوید بکهام باهم ازدواج کردند. ولی هیچ چیز توجه ملت را بیشتر از تایتانیک جلب نکرد.

وقتی که فیلم جیمز کامرون درمورد یک واقعی دریایی ۸۵ ساله در تاریخ ۱۹ دسامبر به اکران درآمد، همه‌ روزنامه‌ها درحال آماده کردن مقاله راجع به اینکه تایتانیک شکست میخوره بودند. این فیلم با بودجه بی سابقه‌‌ی ۲۰۰ میلیون دلار، پرخرج‌ترین فیلم در آن زمان بود و با تأخیر فراوانی که در اکرانش داشت همه انتظار داشتند که تایتانیک به یک فاجعه تبدیل شود. در عوض این فیلمِ رومانتیک با بازی لئوناردو دیکاپریو و کیت وینسلت به شماره ۱ جدول باکس آفیس رسید و ۱۵ هفته تمام جایگاه خود را در شماره ۱ حفظ کرد. تایتانیک با فروش خوب ولی آرام ۲۸.۶ میلیون دلار کار خود را شروع کرد ولی در هفته دوم فروشش افزایش یافت و با نقدهای عالی‌ که دریافت کرد توانست با فروش ۲.۲ میلیارد دلار پرفروش‌ترین فیلم تبدیل شود و این رکورد را بیشتر از ۱۰ سال نگه داشت.

ناگهان، تایتانیک در همه جا بود! طرفدارها نه تنها دیوانه این فیلم شدند بلکه شروع به تحقیق راجع به تاریخ کشتی کردند و تئوری‌هایی درمورد غرق شدنش دادند. نوجوان‌ها مهمانی‌های تایتانیک برگزار میکردند و مردها از سراسر دنیا مدل موی «لئوناردی» درخواست میکردند؛ حتی در افعانستان که باعث شد طالبان ۲۲ آرایشگر را به خاطر اینکار دستگیر کند. و هرجایی که میرفتید، صدای آهنگ سلین دیون “My Heart Will Go On” به گوشتان میخورد. برای کامرون، که با مقاله‌هایی که خوانده بود مطمئن نبود تایتانیک چگونه از آب درمیاد و آیا باعث پایان حرفه‌اش میشه، محبوبیت این فیلم یه سورئال بود. او میگوید: “مثل بودن در یک رویا بود، من انتظار داشتم که کسی بیاد و ما را بیدار کنه و بگه ‘نه، این اتفاقات واقعا نیوفتاده. همش یک رویا بود.”

تایتانیک، وینسلت را به یک هنرمند بین المللی تبدیل کرد اما لئوناردو دیکاپریو را در ضمینه پرستش بین نوجوان‌ها مانند الویس پریسلی و هری استایلز مشهور ساخت. لئو قبل از ابن فیلم نامزدی اسکار برای فیلم What’s Eating Gilbert Grape داشت و بخاطر بازی در فیلم رومئو و ژولیت الگوی خیلی از نوجوان‌ها شده بود ولی بعد از تایتانیک، در هر اتاق نوجوانی در آمریکا یک پوستر از لئو وجود داشت.

مشهوریت تایتانیک بعد از اینکه در ۱۴ بخش در اسکار نامزد شد به اوج خود رسید. این فیلم به همراه لالالند و All About Eve رکورد بیشترین نامزدی را در تاریخ اسکار دارند. تایتانیک نه تنها در بخش‌های فنی اسکار نامزد شد بلکه نامزدی برای بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر زن (وینسلت)، و بهترین بازیگر نقش مکمل زن (گلوریا استوارت) را دریافت کرد. هنگامی که نامزدی‌‌ها اعلام شد کامرون و استوارت باهم در پرواز انگلیس به نیویورک بودند، و خلبان پیامی را از رادیو پخش کرد که در آن لیست نامزدی‌ها اعلام شد. کامرون میگه: “ما داشتیم از ساحل گرین لند عبور میکردیم و من از پنجره به بیرون نگاه میکردم و دقیقا همونجا توده‌های یخ شناور را برای اولین بار در زندگیم دیدم و میتونستی آن نقطه‌های کوچک زیر آب را ببینی.”

ظاهراً تنها کسی که نامزد نشده بود دیکاپریو بود، که باعث شد بیشتر از ۲۰۰ طرفدار عصبانی برای سرشماری به آکادمی زنگ بزنند و ایمیل بفرستند. این برای زمانیه که شبکه‌ اجتماعی وجود نداشت، یکی از سخنگوی‌های آکادمی در سال ۱۹۹۸ به مجله EW گفت: “تماس‌ها فقط از طرف نوچوان‌ها نبود، یک زن مسن‌تر زنگ زد و گفت کل افراد ایالت فلوریدا ناراحت هستند.”

تا به امروز اسکار سال ۱۹۹۸ با حدود ۸۷ میلیون بیننده به عنوان پربیننده‌ترین مراسم در تمام دوران‌ها شناخته میشود. بیلی کریستال مجری مراسم آن سال بود، و مت دیمن و بن افلک برای نویسندگی فیلم Good Will Hunting جایزه بردند ولی آن شب قطعاً شب تایتانیک بود. تایتانیک موفق به دریافت ۱۱ جایزه آکادمی شد که به همراه فیلم فیلم بن هور رکورد بیشترین برد را توسط یک تک فیلم دارند. دیون آهنگ My Heart Will Go On را اجرا کرد و وقتی که تایتانیک جایزه بهتزین فیلم را برد، کامرون لحظه‌ای سکوت برای ادای احترام به قربانی‌های این حادثه خواست. ولی این سخنرانی کامرون بعد از برد بهترین کارگردانی بود که در تاریخ اسکار تبدیل به یکی از بهتزین سخنرانی‌ها شد، او سخترانی خود با این حرف پایان داد: “من واقعا نمیتونم حال الانم را بزای شما توصیف کنم قلب من در حال منفجر شدن هست، فقط میتونم بگم ‘من پادشاه دنیا هستم’.”